اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رابطه‌ی والد- کودک بر کاهش علائم اختلال نافرمانی مقابله‌ای کودکان و نگرانی مادران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه تبریز

2 کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی کودک و نوجوان

3 استاد، گروه روان‌شناسی، دانشگاه تبریز

چکیده

مقدمه: گروه درمانی مبتنی بر رابطه‌ی والد-کودک نقش مهمی در کاهش مشکلات روانشناختی کودکان دارد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رابطه‌ی والد- کودک بر کاهش علائم اختلال نافرمانی مقابله‌ای کودکان و  نگرانی مادران آنها بود.
روش: روش پژوهش ‌آزمایشی (پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل) بود. نمونه‌ شامل مادرانی بود که بر اساس مصاحبه‌ی تشخیصی، فرزندان آنها دارای علایم اختلال نافرمانی مقابله‌ای بودند. از بین آنها 30 مادر به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری داده‌ها از فهرست رفتاری کودک و پرسشنامه‌ی نگرانی اهواز استفاده شد. برنامه‌ی گروه درمانی مبتنی بر رابطه‌ی والد- کودک در 10 جلسه‌ برای شرکت‌کنندگان گروه آزمایش اجرا شد. قبل از اجرای درمان پیش‌آزمون و بعد از آن پس‌آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر رابطه‌ی والد-کودک بر کاهش علایم اختلال نافرمانی مقابله‌ای و نگرانی مادران اثربخش بوده است (05/0>p).
نتیجه‌گیری: نتایج تلویحات مهمی در توجه به گروه درمانی مبتنی بر رابطه‌ی والد-کودک در کاهش مشکلات روانشناختی کودکان و مادران آنها دارد.

کلیدواژه‌ها