TY - JOUR ID - 58274 TI - تأثیر روایت درمانی مواجهه‌ای بر نشانگان اختلال استرس پس از سانحه در کودکان (مطالعه موردی) JO - روانشناسی بالینی کودک و نوجوان JA - BJCCAP LA - fa SN - X587-2345 AU - چراغ سپهر, مریم AU - خسروجاوید, مهناز AU - کافی, سید موسی AU - فلاحی, مهناز AD - کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه گیلان AD - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان AD - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان AD - دکتری روانشناسی تربیتی Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 2 IS - 1 SP - 41 EP - 56 KW - روایت‌درمانی مواجهه‌ای KW - اختلال استرس پس از سانحه KW - کودکان DO - N2 - مقدمه: اختلال استرس پس از سانحه، مشکلات بسیاری برای کودکان ایجاد می­کند. این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی روایت­درمانی مواجهه­ای در درمان کودکان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه انجام شد. روش: طرح پژوهش، طرح چند خط پایه بود. جامعه­ی آماری، 52 کودک 6 ـ 5 ساله­ای بودند که در بخش ترومای بیمارستان پورسینای رشت سال 1392 (از ابتدا تا پایان فروردین ماه) بستری شده بودند. با توجه به ملاک­های تشخیصی DSM-V  و طبق نظر پزشک متخصص، تعداد 3 کودک 5 ساله­ی مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، با روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده ها، از مقیاس درجه­بندی هفتگی اختلال استرس پس از سانحه والدـ­کودک  و مقیاس بی­میلی  استفاده شد. روایت­درمانی مواجهه­ای، به مدت 12 جلسه­ی هفتگی اجرا و مرحله­ی پیگیری نیز 3 ماه پس از درمان دنبال شد. داده­ها با درصد بهبودی و ضریب تغییرپذیری کوهن تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که اثر روایت­درمانی مواجهه­ای، بر اهداف درمان (تجربه­ی مجدد، اجتناب و بی­حسی و بیش­انگیختگی) معنادار است. نتیجه‌گیری: روایت­درمانی مواجهه­ای، با تأکید بر نقاط تکیه­گاهی، از بین بردن داستان آکنده از مشکل و بازنویسی داستان آسیب­زا می­تواند سبب بهبود نشانگان کودک گردد. UR - https://bjccap.malayeru.ac.ir/article_58274.html L1 - https://bjccap.malayeru.ac.ir/article_58274_5de3ec1cc801b443ed2cfe681186a562.pdf ER -